معمولا دوس ندارم به این فاصله کم پست بزارم ولی خب این یکی رو استثنا قائل شدم.
واقعیت اینه که یه چیزایی رو نمیشه فهمید.
شاید بقیه بهمون بگن ولی اینقد ذهن ما شست و شو داده شده که قبول نمیکنم تا وقتی که خودمون تجربه کنیمش و بفهمیم که عه فلانی اینو میگفت یه چیزی میدونست.
بله همینطوره.
واسه اونی که با تجربه به یه نتیجه ای رسیده شاید اول سعی کنه به بقیه بفهمونه ولی وقتی گوش شنوایی پیدا نکنه براش مهم نیس. ازشون عبور میکنه. اونایی هم که گوش نمیکنن خودشون به همین نتیجه خواهند رسید.
واسه یه سری موضوعات ساده این تجربه خیلی زود بدست میاد اما بعضی وقتا شاید 5 سال 10 سال طول بکشه.
الان یه نفر با تجربه ش به من میگه اینجوریه ولی من قبول نمیکنم. 10 سال بعد خودم به اون نتیجه میرسم. اما تفاوت اینجاست که 10 سال از عمرم رو از دست دادم.
ندونستن شاید یه موقعیت قابل جبران باشه ولی دونستن یه درد تموم نشدنیه.
خب چی بگم...
تهش هیچی نیس...
حالا میخوای بری تا تهش برو... ولی چند سال دیگه میبینی که الکی فقط داشتی زندگیتو هدر می دادی...
بهتره یه جوری زندگی کنی که حسرتشو نخوری...
خیلی حرف با خودم دارم... با خودِ پنج سال قبلم...
کاش میشد برگشت... ولی خب نمیشه...
تمام!
