هر وقت عمر بلاگ به یه عدد رند مثل همین 2600 میرسه یه نگاهی میکنم به عمر رفته...

چیکار میتونم بکنم امروز؟ 

فردا چی؟

بعدش چی؟

نمیدونم. نمیدونم چی میشه و قراره چی بشه. امیدوارم تهش خوب باشه. اما آیا این کافیه که تهش خوب باشه؟

پس مسیر چی میشه؟ پس امروز و فردا چی میشه؟ 

من اینو میخوام. 

اگه امروز منو نخوای، فردا من تورو نمیخوام.

من دارم تلاشمو میکنم. کافی نیست؟ نمیدونم واقعا. شاید گاهی تمام انرژیمو صرفش نمیکنم ولی از الان میخوام بکنم. چون یکم سرم خلوت شد دیگه.

از امروز تا یه مدتی وقتم آزاده تا حد زیادی و میتونم وقت و انرژی خیلی زیادی (نه! تمام وقت و انرژیمو) براش بزارم و همین کارو هم میکنم. 

من باید برسم. چون اگه نرسم دیگه چیزی واسه ادامه دادن ندارم. 

اگه مجبور بشم این بارم شکستو قبول کنم چی؟