پیچیدگی

یک اتفاق بدی که داره در شبکه های اجتماعی اعم از توییتر، اینستاگرام و ... و حتی همین بلاگ می افته اینه که افراد سعی دارن یک اجتماعی رو پیدا کنن که مورد تایید اون اجتماع قرار بگیرن و هر چی این اجتماع بیشتر باشه براشون باعث افتخار بیشتری هست...

حالا اسمشو بزارید فالور، دنبال کننده یا هر چیز دیگه ای...

هر روز سعی میکنن یا خودشونو cool نشون بدن یا خودشونو rich نشون بدن یا خودشونو با مزه نشون بدن و هزار و یک راه و روش دیگه برای اینکه مورد تایید بقیه قرار بگیرن و توسط اونا لایک بشن. 

فارغ از اینکه مورد تایید یک عده افراد در فضای مجازی قرار گرفتن واقعا اون خلا روحی روانیشون رو پر نمیکنه!
اتفاقی که می افته این میشه که این کار براشون به یک اعتیاد تبدیل میشه. 

و این اعتیاد خطرناکه.

هر روز درگیری های بیشتری در ذهنشون ایجاد میشه که خب امروز چی پست کنم امروز چی توییت کنم امروز چی بنویسم امروز تو فلان چالش شرکت کنم!

 

به عقیده من برای پر کردن اون خلا باید راه های بهتری رو آدم پیدا کنه و این راه ها کاملا به شرایط فرد بستگی داره و فرد به فرد کاملا متفاوت میتونه باشه. 

 

برای شروع بهتره سعی کنیم خودمون باشیم و اینقد بخاطر حرف و فکر دیگران و لایک و فالو و ... پیچیدگی به زندگی مون اضافه نکنیم...

 

 

پ.ن: کسی که یک بیزینس رو اداره میکنه یا حداقل داره برای اینکار سعیشو میکنه کاملا متفاوت از این افراده. اونا بخثشون جداس!