اصلا حس عجیبی است گوش کردن به موزیک...
گاهی حالت را خوب میکند گاهی بد...
همان آهنگ...
خاطراتی را زنده میکنند که یاداوری شان فقط زجرت میدهند با این حال نمیتوانی جلوی خودت را بگیری...
زجر میکشی اما دوست داری این موزیک را تا آخر بشنوی و همه خاطرات را به یاد بیاوری...
خاطراتی که امروز دیگر فقط میتوانی به آنها فکر کنی... و همین فکر آنقدر روح و جسمت را آزار میدهد که به مرز خودکشی و ناامیدی مطلق میرسی...
اما دست از شندین آن نمیکشی...
ما از آزار روحی خود لذت نمیبریم...
چاره ای نداریم...
